Wydział Elektryczny

Prof. dr hab. inż. Edmund Motyl – wspomnienie o Zmarłym

Data: 23.09.2024 Kategoria: Informacje ogólne

Wpis może zawierać nieaktualne dane.

wspomnienie_prof_motyl.png

Prof. dr hab. inż. Edmund Motyl – wspomnienie o Zmarłym

 14 sierpnia 2024 roku, po ciężkiej chorobie, odszedł od nas Profesor Edmund Motyl.

Był to wspaniały, niepowtarzalny człowiek, życzliwy przyjaciel. Kochał życie i cały świat. Człowiek wielkiego serca i wielkich zasług.

Całe życie zawodowe poświęcił pracy w Politechnice Wrocławskiej. Jako absolwent Wydziału Elektrycznego z 1967 r. przeszedł wszystkie szczeble awansu zawodowego, od asystenta, poprzez adiunkta, aż po tytuł profesora nauk technicznych w 2008 r. 

Prof. Edmund Motyl, to kontynuator szkoły naukowej profesora Ludwika Badiana. Jego zainteresowania naukowe obejmowały badania zjawisk relaksacyjnych w dielektrykach z długimi czasami relaksacji (elektretach). Koncentrowały się na badaniach prądów przejściowych, prądów termo-stymulowanych (PTS), badaniach ładunku przestrzennego, procesów transportu ładunku jak i procesów polaryzacyjnych w dielektrykach polimerowych.  Profesor Edmund Motyl należał do grupy czołowych polskich specjalistów prowadzących badania prądów termo-stymulowanych, jak i badań ładunku przestrzennego. Oprócz olbrzymiej wiedzy naukowej posiadał ogromne zdolności inżynierskie. Opracował i uruchomił wiele układów badawczych, m.in. oryginalne stanowiska do badań prądów termo-stymulowanych czy też układ pomiarowy do badań rozkładu ładunku przestrzennego w dielektrykach polimerowych metodą Elektrycznie Stymulowanej Fali Akustycznej (ESAW – Electrically Stimulated Acoustic Wave), łącznie z generatorem impulsów nanosekundowych wysokiego napięcia. Zaproponował nową metodę pomiarową, która umożliwia rozróżnienie polaryzacji i ładunków swobodnych w dielektrykach polimerowych. Wyniki Jego prac zostały udokumentowane w licznych publikacjach, jak również były przedstawiane na wielu prestiżowych sympozjach i konferencjach międzynarodowych (np. ISE - International Symposium of  Electrets). Naukowa wartość jego prac sprawiła, że był autorem znanym i cenionym na arenie międzynarodowej. Potwierdzały to Jego osobiste kontakty ze specjalistami o światowej sławie (np. J. van Turnhout, prof. Ikezaki).

Profesor Edmund Motyl pełnił liczne funkcje w organizacjach naukowych, m.in. jako Sekretarz Polskiego Komitetu Materiałów Elektrotechnicznych SEP (1994–2002), zastępca przewodniczącego PKME od 2002 r., członek Polskiego Komitetu Elektrostatyki od 1998 r., członek PTETiS od 2000 r., członek Materials Research Society od 2003 r.

Za działalność naukowo-badawczą i dydaktyczną został wyróżniony wieloma nagrodami Rektora PWr., Dziekana Wydziału Elektrycznego i Dyrektora Instytutu Podstaw Elektrotechniki i Elektrotechnologii Politechniki Wrocławskiej. Odznaczony został Złotą Odznaką Politechniki Wrocławskiej, Złotym Krzyżem Zasługi oraz Srebrną Odznaką SEP.

Profesor Edmund Motyl był osobą wyjątkowo życzliwą i otwartą. Nigdy nie odmawiał pomocy współpracownikom, zwłaszcza w zakresie interpretacji wyników badań czy też rozważań teoretycznych. Jego głębokie i perfekcyjne zrozumienie praw elektrotechniki i fizyki dielektryków, ujawnione w prowadzonych wykładach jak i błyskotliwe dyskusje modeli teoretycznych prowadzone na seminariach, pozostaną w pamięci wszystkich koleżanek i kolegów. Wiele osób, właśnie Jemu, zawdzięcza swoje osiągnięcia i sukcesy.

Profesor Edmund Motyl dał się poznać jako ciepły i troskliwy ojciec dwóch córek. Był zawsze wielkim wsparciem dla całej rodziny.

Wszystkim, którzy znali prof. Motyla, trudno jest uwierzyć, że nie ma Go już wśród nas, ale w sercach i wspomnieniach pozostawił na zawsze niezatarty ślad.

Cześć Jego pamięci!

Wrocław, wrzesień 2024

Politechnika Wrocławska © 2024

Nasze strony internetowe i oparte na nich usługi używają informacji zapisanych w plikach cookies. Korzystając z serwisu wyrażasz zgodę na używanie plików cookies zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki, które możesz zmienić w dowolnej chwili. Ochrona danych osobowych »

Akceptuję